Όταν οι προσδοκίες σου μπαίνουν εμπόδιο
Και μια πρακτική για να αρχίσεις να το ξεπερνάς
***
|
Γεια χαρά!
Την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε για την τάση που έχουμε πολλοί/ές να δουλεύουμε όλο και πιο σκληρά και να καταβάλλουμε όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια.
Αυτό, όμως, καταλήγει να είναι αυτοσαμποτάζ και δεν οδηγεί σε πραγματική ανάπτυξη και ισορροπία.
Κάτι ακόμα που οδηγεί σε αυτοσαμποτάζ είναι οι υψηλές προσδοκίες. Ακόμα και σε ότι αφορά το να «βρούμε το πάθος μας» στη ζωή, πράγμα που ήταν και το θέμα του επεισοδίου της εβδομάδας.
Μερικές σκέψεις πάνω σε αυτό:
Μέσος χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα.
Το σκεπτικό
Τα περισσότερα βάσανα στη ζωή προέρχονται από το γεγονός ότι υπάρχει κενό ανάμεσα στο πώς θέλουμε να είναι τα πράγματα και στο πώς είναι.
Φυτεύουμε ένα σποράκι και προσδοκούμε να ανθίσει αμέσως. Δίχως να το ποτίσουμε και να του επιτρέψουμε να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται, για να αρχίσει να πετάει φύτρες και να μεγαλώνει.
Όμως:
Φυτεύονται διαρκώς σποράκια, αλλά για καιρό δεν βλέπεις να συμβαίνει τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει πρόοδος.
Σημαίνει απλά ότι αυτό που εσύ ορίζεις ως πρόοδο δεν είναι αυτό που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητά σου.
Η πρακτική
Δοκίμασε να παρατηρείς αυτά τα σποράκια:
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς, άνοιξε το journal σου ή το σημειωματάριο του κινητού σου και κατάγραψε 1 - 3 «σποράκια» από την ημέρα που πέρασε. Πράγματα που έκανες και που θα τα αγνοούσες, αν δεν έμπαινες στη διαδικασία να τα παρατηρήσεις και να τα καταγράψεις.
Οι ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή γίνονται με μικρές βελτιώσεις της τάξεως του 1%. Αυτό το 1% που δεν φαίνεται ιδιαίτερα σημαντικό.
1% που, όταν γίνεται με συνέπεια, κάνει όλη τη διαφορά.
Τo quote
«Ευτυχία είναι η πραγματικότητα χωρίς τις προσδοκίες.»
~ Tom Magliozzi | Αμερικανός ραδιοφωνικός παραγωγός. Έχει τιμηθεί με το υψηλού κύρους βραβείο Peabody για την εκπομπή του “Click and Clack, the Tappet Brothers”.
Μερικές φορές (σχεδόν πάντα) μπερδεύουμε τις προσδοκίες με τις απαιτήσεις. Τότε είναι που η ευτυχία δεν έρχεται.
Είναι άλλο να ξέρεις ότι έχεις δυνατότητες και να εργάζεσαι συστηματικά πάνω σε αυτό, και άλλο το να απαιτείς να είναι όλα τέλεια εδώ και τώρα.
Προσωπικά, μου συμβαίνει κάθε φορά που έχω μια καλή ιδέα και ορίζω έναν νέο στόχο: Θέλω να τα κάνω όλα χθες.
Αυτό δεν γίνεται, όμως. Η υπομονή είναι αρετή και ο χρόνος είναι σύμμαχός, όχι εχθρός. Αρκεί να μην προσπαθούμε να χωρέσουμε ένα εξάμηνο μέσα σε ένα 24ωρο. 🙂
Οι προτάσεις
* * *
Και κάπου εδώ τελειώσαμε.
Εκτιμώ πολύ το ότι διαβάζεις τη δουλειά μου και εμπιστεύεσαι τα προγράμματά μου. Η εμπιστοσύνη σου με βοηθά να συνεχίζω.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!
Φύλλις
Σου άρεσε το newsletter; Μοιράσου το με κάποιον που αγαπάς. Θα πάρει μόνο 15 δευτερόλεπτα. (Για κάτι που γράφτηκε με πολλή φροντίδα και μεράκι. 🙂) |